Jak dobieranie pompy do CO w mieszkaniu z podłogówką obniży rachunki?
Coraz więcej osób, które modernizują ogrzewanie, widzi że katalogowa „wysokość podnoszenia” pompy to nie wszystko. Kluczowe jest to, ile ciśnienia traci instalacja przy wymaganym przepływie. To właśnie te straty wyznaczają realny punkt pracy i wpływają na hałas, zużycie energii oraz stabilność temperatur.
W tym artykule pokazuję prosty, praktyczny sposób na uwzględnienie strat ciśnienia przy dobieraniu pompy obiegowej. Dowiesz się, jak oddzielić straty liniowe od miejscowych, jak liczyć długość zastępczą, jak zsumować wszystko do jednej liczby oraz jak przełożyć ją na punkt pracy pompy.
Jak uwzględnić stratę ciśnienia przy dobieraniu pompy obiegowej?
Zsumuj straty liniowe i miejscowe w najdłuższej, krytycznej pętli instalacji, przelicz wynik na wysokość podnoszenia i połącz go z wymaganym przepływem.
W praktyce zaczynasz od przepływu, który wynika z mocy grzewczej i przyjętej różnicy temperatur zasilanie–powrót. Następnie liczysz straty ciśnienia na odcinkach przewodów oraz na elementach armatury. Dodajesz je dla zasilania i powrotu w pętli o największych oporach. Ostatecznie zamieniasz sumaryczną stratę ciśnienia na „metry słupa wody”, bo w taki sposób producenci rysują charakterystyki pomp. Ta para wartości, czyli przepływ i wysokość podnoszenia, stanowi punkt odniesienia do doboru.
Dlaczego warto rozróżniać straty liniowe i miejscowe?
Bo powstają z innych przyczyn i inaczej rosną wraz z prędkością przepływu, co wpływa na dobór średnic rur i armatury.
Straty liniowe to tarcie w długich, prostych odcinkach przewodów. Zależą głównie od prędkości, średnicy i chropowatości rury oraz od długości odcinka. Straty miejscowe to opory na kolanach, trójnikach, zaworach, filtrach czy wymiennikach. Zależą od geometrii elementu i lokalnych zmian kierunku oraz prędkości. Dobre rozdzielenie obu rodzajów strat ułatwia decyzję, czy lepiej zwiększyć średnicę konkretnego odcinka, czy ograniczyć liczbę lub typ elementów armatury.
Jak obliczyć straty liniowe na konkretnym odcinku rurociągu?
Ustal przepływ i średnicę wewnętrzną rury, odczytaj spadek ciśnienia na metr z tabel, a następnie pomnóż przez długość odcinka.
Praktyczny schemat postępowania:
- Wyznacz przepływ w analizowanym odcinku. Dla obiegu grzewczego jest to suma przepływów odbiorników zasilanych za danym punktem.
- Ustal średnicę wewnętrzną rury i materiał przewodu. Zwróć uwagę na rzeczywistą średnicę, nie tylko na oznaczenie handlowe.
- Odczytaj z tabel producenta lub z nomogramów spadek ciśnienia Δp na metr dla danego przepływu i rury.
- Pomnóż wartość Δp/m przez rzeczywistą długość odcinka. Zrób to osobno dla zasilania i powrotu.
- Zamień ciśnienie na wysokość podnoszenia. Przybliżenie: 1 m słupa wody to około 9,8 kPa.
- Sprawdź prędkość przepływu. W instalacjach grzewczych zwykle dąży się do umiarkowanych prędkości, aby ograniczyć hałas i straty.
Jak uwzględnić armaturę i kolana przy obliczaniu strat?
Zsumuj straty miejscowe każdego elementu z katalogów lub zamień je na długość zastępczą i dodaj do odcinków prostych.
Do elementów generujących straty miejscowe należą między innymi kolana, trójniki, zawory odcinające i regulacyjne, zawory zwrotne, filtry siatkowe, rotametry, rozdzielacze, wymienniki i króćce przy źródle ciepła. Każdy element ma przypisany współczynnik oporu lub długość zastępczą dla danej średnicy. Dla uproszczenia możesz użyć długości zastępczych z tabel, wtedy cały przelicznik wykonasz tak samo jak dla strat liniowych. Pamiętaj, aby liczyć elementy dla zasilania i powrotu.
Jak obliczyć zastępczą długość rury dla elementów instalacji?
Przelicz każdy element armatury na metry rury z tabel dla danej średnicy i dodaj je do długości rzeczywistej analizowanego odcinka.
Praktyczne kroki:
- Wybierz tabele długości zastępczych właściwe dla średnicy i typu elementu.
- Policz liczbę sztuk każdego elementu w krytycznej pętli. Oddzielnie dla zasilania i powrotu.
- Pomnóż długości zastępcze przez liczbę elementów i zsumuj.
- Dodaj otrzymaną długość do długości geometrycznej przewodów. Otrzymasz łączną długość do obliczenia strat liniowych.
- Jeśli w pętli występują różne materiały i średnice, wykonaj obliczenia osobno dla każdego odcinka, a następnie zsumuj wyniki.
Jak wyznaczyć punkt pracy pompy na podstawie sumy strat?
Połącz wymagany przepływ z łączną wysokością strat dla krytycznej pętli i wybierz pompę, której krzywa pracy przecina ten punkt z niewielkim zapasem regulacji.
Najpierw ustal przepływ projektowy obiegu. Następnie zsumuj wszystkie straty przeliczone na metry słupa wody. Tę wartość traktuj jako wymaganą wysokość podnoszenia pompy przy danym przepływie. Na wykresie charakterystyki dobieranej pompy odszukaj punkt, w którym krzywa urządzenia przechodzi przez Twoją parę Q i H. Dla elektronicznych pomp obiegowych dobierz tryb pracy do instalacji. W instalacjach grzejnikowych sprawdza się regulacja proporcjonalna ciśnienia. W ogrzewaniu płaszczyznowym często lepsze jest stałe ciśnienie. Upewnij się, że wybrany model ma zakres regulacji pokrywający pracę przy częściowych obciążeniach.
Jakie narzędzia i tabele pomogą w precyzyjnych obliczeniach strat?
Korzystaj z tabel oporów rur i armatury, kalkulatorów przepływu oraz programów doboru pomp z bibliotekami elementów instalacji.
Przydatne źródła:
- Tabele spadków ciśnienia dla rur PEX, PE-RT, miedzianych i stalowych od producentów systemów rurowych.
- Katalogi armatury z współczynnikami oporów lub długościami zastępczymi dla zaworów, kolan, trójników i filtrów.
- Arkusze kalkulacyjne i proste kalkulatory online do przeliczania Δp, prędkości i metrow słupa wody.
- Programy doboru producentów pomp z możliwością wprowadzenia wymaganej pary Q i H oraz wyboru trybów regulacji.
- Dokumentacje techniczne i wytyczne branżowe, które porządkują zakresy prędkości i rekomendowane spadki ciśnienia.
Jeśli korzystasz z rozwiązań DAB, pomocne mogą być narzędzia doboru oraz dokumentacja techniczna elektronicznych pomp obiegowych. Ułatwiają zestawienie obliczonych strat z krzywymi pomp i dobór algorytmu pracy do instalacji.
Gotowy do sprawdzenia strat w swojej instalacji?
Tak, bo wystarczy jedna krytyczna pętla i konsekwentne zsumowanie oporów, aby przełożyć instalację na punkt pracy pompy.
To podejście porządkuje dobieranie pompy i zmniejsza ryzyko hałasu oraz nadmiernego zużycia energii. W nowoczesnych instalacjach, także z odnawialnymi źródłami energii i automatyką budynkową, precyzyjne obliczenie strat ułatwia późniejszą regulację i współpracę urządzeń. Profesjonalny dobór, wykonywany z wykorzystaniem tabel i narzędzi producenta, pozwala dopasować elektroniczną pompę obiegową do realnych warunków pracy, a nie tylko do założeń katalogowych. To oszczędza czas przy uruchomieniu i stabilizuje komfort użytkowników.
Zamów indywidualny dobór elektronicznej pompy obiegowej na podstawie obliczonych strat i punktu pracy Twojej instalacji.
Chcesz obniżyć rachunki i ograniczyć hałas pompy w mieszkaniu z podłogówką? Sprawdź, jak policzyć straty ciśnienia i wyznaczyć punkt pracy pompy, by dobrać model, który realnie zmniejszy zużycie energii: https://www.dabpumps.com.pl/pl/dobor-pompy-obiegowej.




